O tym, że jestem uzależniona od koloru światełka...

Cały wic polega na tym, że taki sobie modem pokazuje kolorem światełka, jaki ma dostęp do sieci i jaki transfer może zapewnić. Toteż jak jest turkusowe - to dobrze, jak jest niebieskie to już nie tak dobrze. Nie spotkałam się jeszcze z trzecim kolorem, ale pisali o nim w instrukcji. Swoją drogą przynajmniej się dowiedziałam, jaki to jest kolor turkusowy. Matko. Już niedługo miliony ludzi będą wpatrywać się z rozpaczą w małe plastikowe pudełko i zastanawiać się, czy to niebieski, jasnoniebieski, czy może już turkusowy? Powodzenia.
Ale generalnie i tak dobrze, że net mi hula. Jesteśmy szczęśliwi.
Zapłaciłam czynsz. Czuję się pełnoprawną lokatorką.

A poza tym z ciekawych rzeczy - jeszcze parę dni i jadę do Sosnowca. Do rodziców. Odpocznę sobie. Taka będę. No i oczywiście, proszę Państwa, festiwal. Brawo brawo.
Nie - nie mam mózgu.
Jestem tak zmęczona, że czasem rozpłakuję się z nadmiaru wrażeń z pracy. Chciałabym wierzyć, że jestem silniejsza niż jestem. Nie chcę obciążać innych moją słabością. A jednak wylewam czasem to na moich współpracowników. I źle mi z tym, że zamęczam ich swoją niekompetencją.
Na szczęście udało mi się przeżyć Beatkę. Nie wszyscy są stworzeni do pracy w takim biurze obsługi jak nasze. Ona nie jest. Rzadko spotykam tak głupich ludzi. Mam nadzieję, że wynika to z ich rzadkiego występowania, a nie z mojego dotychczasowego szczęścia. Ciekawa jestem, jak sobie poradzi nowa dziewczyna... Ale wiecie co? Będzie dobrze. I będę sobie w to wierzyć. Przecież wolno mi, prawda?

Plan minimum na wrzesień - absolutorium. Dam radę! Zobaczycie. Nowy miesiąc, nowe mieszkanie, nowe życie. Piękna, dojrzała, pewna siebie, inteligentna kobieta sukcesu.

Pozdrawiam.

PS.

Dziękuję wszystkim za wsparcie - wiedziałam, że mogę na Was liczyć:) I cieszę się, że czytacie.
M.